Ik zag vreselijk
veel mogelijkheden.
Ik ben altijd geïnteresseerd geweest
in de bouw van Saksische boerderijen
en ik zei:
nou, dit gaat hem worden.
Wij zijn begonnen met het dak,
want als het lekt kom je nergens.
En toen het eenmaal bewoonbaar was,
zijn we gaan verduurzamen.
Mijn taak bij de familie Peuscher
was dus het opstellen van
het DuMo advies voor die boerderij.
De zoldering isoleren,
een dubbel huis erin bouwen met spouwmuren,
zodat het ook echt
energetisch leefbaar zou worden.
We hebben eerst gekeken naar
de bouwkundige staat van de voorgevel.
Dus daar de noodzakelijke dingen aan doen
zodat die in goede staat is
en vervolgens hebben we gezegd
dat de voorzetwanden die er al zaten
dat die goed na-geïsoleerd
zouden kunnen worden.
Wat wel en niet
verduurzaamd kon worden,
zijn er een paar heel
belangrijke cultuurhistorische waarden.
Ten eerste de telmerken: die zijn
allemaal buiten de isolatie gebleven.
De hooizolder waar
het hooi heeft gelegen,
met doorgezakte eiken balken,
die is niet geïsoleerd,
het is alleen geïsoleerd
boven het woongedeelte.
Doordat we heel bewust
de kap niet geïsoleerd hebben,
zorgt er in ieder geval voor dat
die kap gewoon goed geventileerd blijft
en dat je hem niet afsluit.
Verduurzamen heeft ook
met je milieu te maken,
en niet alleen maar met
isoleren en elektriciteit opwekken.
Wij hebben het hele dak
aangesloten op de gierkelder
en daardoor hebben we
60.000 liter regenwater in voorraad.
En daarmee besproeien we de tuin.
En we gaan waarschijnlijk
volgend jaar ook beginnen met kijken
of we het toilet doorspoelen enzovoort
met regenwater kunnen doen.
Het is sowieso wel heel leuk om te melden
dat hij überhaupt een reden is,
dat die boerderij er nog staat,
want daar heeft hij zich,
ik denk inmiddels al 40 jaar geleden,
ontiegelijk voor ingezet.
Anders was ie er
al lang niet meer geweest.
Wij zijn nu zelfs energieleverancier.
Zelfs groot.
Maar van de winter moet
nog blijken of we ook zonder gas kunnen.
