Mijn naam is Rutger Batenburg en ik ben eigenaar en bewoner van dit rijksmonument midden in hartje Middelburg, het Huis op de Spuibrug.
Eigenlijk hebben we het in twee keer verbouwd.
De eerste verbouwing hebben we het echt helemaal weer terug tot een woonhuis gerestaureerd.
En eigenlijk hebben we dat 20 jaar later dus afgelopen jaar opnieuw gedaan maar toen is het accent heel erg komen te liggen op verduurzaming van het pand.
Één van de uitdagingen om zo'n monumentenpand te verduurzamen is om te kijken van waar is nou het meest en het handigste iets te winnen.
En dat blijkt in dit soort monumentenpanden vooral te zitten in het glas.
En toen is er eigenlijk door onze aannemer een briljant plan bedacht.
Hij zegt kun je niet die hele oude ruiten uit de 17e eeuw hergebruiken in het dubbele glas.
Dus we hebben dat hele oude glas, soms uit de 17e eeuw, kunnen hergebruiken in het dubbele glas.
Het was een geweldige besparing op de energielasten en daarnaast geeft het ook een geweldige comfortverhoging.
Deze vloerdelen werden in de 18e eeuw gebruikt als ballast op de VOC schepen dus die werden meegenomen en deze kamer heeft bijvoorbeeld planken van bijna 12 meter en die zijn bijna drie centimeter dik en die bestaan uit één deel.
Nou dat is natuurlijk tegenwoordig niet meer te krijgen en ook heel moeilijk te isoleren.
Je kan hier niet zomaar even vloerverwarming onder leggen.
We wilden die vloerdelen heel graag bewaren. Die zijn er allemaal uitgehaald.
Die zijn genummerd zodat ze weer op dezelfde plek terug komen te liggen.
En vervolgens is hieronder waar geen onderkeldering zit het uitgegraven is beton gestort, isolatie daarop en daarop is deze vloer weer teruggelegd.
Dat geeft een geweldige comfortverbetering om op te wonen.
Er zit echt een stuk idealisme in want je kijkt natuurlijk altijd van wat krijg ik er voor terug.
Dan wil je kijken van ik ga investeren heb ik dat er na acht jaar uit.
Ja als je in zo'n pand woont dan heb je dat vaak niet dus het is ook met de liefde voor het pand.
Je mag er een tijd in wonen laten we zeggen 30, 40 jaar en dan geef je het weer door aan een volgende generatie dus dat vonden wij een belangrijke.
En daarnaast hebben we een stuk comfortverbetering. Het voelt gewoon lekkerder.
Het is niet af. Zo'n pand is ook niet zo snel af.
Dus we zijn er nog niet maar wat we tot nu toe bereikt hebben ben ik zeer trots op...
en heel fijn dat wij hier mogen wonen in zo'n pand.
