Fysieke krachten

Krachten kunnen vervorming of schade veroorzaken. Van deuk en scheurvorming tot breuk. En van slijtage tot instorting.

Meest voorkomende krachten

De meest voorkomende krachten zijn:

  • statische belasting (trek-, druk- of buigbelasting)
  • stoot- of schokbelasting (een kracht die in een fractie van een seconde ontstaat zoals bijvoorbeeld bij vallen en botsen of bij heiwerkzaamheden)
  • wisselbelasting (trillingen tijdens transport, van muziek, verkeer of bouwwerkzaamheden of door klimaatwisselingen)
  • wrijving (beweging tussen met elkaar in contact staande oppervlakken die kan leiden tot slijtage zoals krassen)

Aardbeving

Een aardbeving is een extreme vorm van schokbelasting. De kracht van aardbevingen kan forse schade aan erfgoed veroorzaken.

Trillingen

Schade als gevolg van trillingen is cumulatief en - zoals bij lichtveroudering - afhankelijk van intensiteit én blootstellingsduur. De RCE doet onderzoek naar het verband tussen trillingsniveaus, blootstellingsduur en optredende schade. Op basis hiervan en aan de hand van metingen tijdens transport en bouwprojecten in musea en historische huizen geeft de RCE advies over het beperken van trillingen tijdens werkzaamheden en activiteiten.

De resultaten wijzen erop dat het risico bij kortdurende blootstelling minimaal is, zolang het trillingsniveau onder de 2mm/s blijft. Dit geldt voor collecties, niet voor individuele objecten. Voorbeelden van kortdurende blootstelling zijn transport, hanteren, bouwprojecten van een paar maanden of een luid concert in de buurt van de collectie.

Meer informatie

In de onderstaande Engelstalige artikelen vindt u meer informatie over trillingen en de risico's voor objecten en collecties: 

'Baseline limits for allowable vibrations for objects' (W. Wei, L. Sauvage, J. Wölk , 2014).

'Protecting museum collections from vibrations due to construction: vibration statistics, limits, flexibility and cooperation' (W. Wei, 2018).

'Design of a vibration damping system for sculpture pedestals: an integral object-based approach' (W. Wei, N. Krumperman, N. Delissen, 2011).