Ik ben Mark Ravesloot. Ik ben bewoner en molenaar van de molen van de zuidpolder waar we hier staan.
Ik ben hier in 2010 komen wonen en nog steeds woonachtig in deze mooie molen.
Die is gebouwd waarschijnlijk rond 1630, 1640.
Deze molen is nog helemaal functioneel dus hij kan de polder bemalen.
Toen ik hier in 2010 ben komen wonen toen was de molen redelijk uitgewoond om het zo maar te zeggen dus we hebben eigenlijk al vrij snel plannen gemaakt om het hele interieur op te knappen.
Tegelijkertijd hebben we daarbij ook isolerende maatregelen toegepast.
Qua verduurzaming hebben we eigenlijk de hele buitenschil voorzien van isolatiematerialen.
Dat is weliswaar tussen de houten hoofdconstructie van de molen. Dat is dan in de wanden.
De vloer waarop we staan daaronder zijn platen aangebracht en dat is ook boven gebeurd bij de bovenste etage van de molen.
Daarnaast hebben we ook de spilkast waar we hier naast staan voorzien van isolatiemateriaal want die staat rechtstreeks in verbinding met boven en boven is eigenlijk buiten.
Een molen is een lastig object omdat het niet statisch is.
Als de molen aan het draaien is en aan het malen dan beweegt hij dus je hebt altijd last van kieren en dergelijke.
Ook de constructie zelf is in beweging dus dat betekent dat je voor de uitdaging staat om isolatiemateriaal aan te brengen wat enigszins flexibel is en ook mee kan bewegen met de bewegingen van de molen zelf.
Wij hebben hier vlasmateriaal in de wanden toegepast.
Dat is geheel milieuvriendelijk en heeft een goeie isolerende waarde.
Ik denk dat verduurzaming zeker belangrijk is.
Ik denk dat we voor een enorme opgave staan dus vanuit dat oogpunt heeft denk ik iedereen zijn verantwoordelijkheid daarin te nemen.
Dus in dat licht is verduurzaming belangrijk.
Maar het heeft ook direct voordelen voor het woongenot ook in zo'n molen als hier.
We hebben hier ook gewoond voordat de molen geïsoleerd was.
We hadden hier best wel te kampen met een aantal ongemakken.
En daarnaast scheelt het ook op de elektriciteitsrekening.
