'Wilde' bloemen
Weblog
Bloemstillevens zijn meestal impressies van een nonchalant samengestelde ruiker met allerlei bloemen in verschillende kleuren, lengtes en vormen.
In de jaren dat de kunstenaars van Cobra hoogtij vierden en bloemen als een kleurexplosie weergaven, werkte schilder/tekenaar Peter Mulder door in het vooroorlogse idioom. Hij gaf de bloemen gestileerd en apart van elkaar weer, tegen een lichte, effen achtergrond. Met die klare vormen zette hij de traditie uit het interbellum voort, waarin het gestructureerd weergeven van de natuur mode was. Niet voor niets waren cactussen met hun mathematische vorm favoriet!
De titel van het schilderijtje doet zijn naam eer aan want de bloemen groeien alle in het wild. De helderwitte met de lobbige blaadjes zijn akkerwindes; de vijf kleurigere met de lancetvormige blaadjes zijn zinnia’s, prachtige enkelvoudige of halfgevulde bloemen in diverse tinten, sommige zelfs tweekleurig. De twee vierbladige rozerode exemplaren met witte randjes (in het midden en rechts naast de gele bloem) zijn zomerazelea’s en de rode blom links is een klaproos.
Mulder werd in 1902 in Amsterdam geboren en stierf 65 jaar later in Soest. Hij reisde in 1922 naar Nederlands-Indië en keerde in 1923 via Parijs weer terug naar Nederland, waar hij zich toelegde op stillevens, landschappen en portretten. Verder is er over hem niets bekend. Dit is het enige werk dat de Rijksdienst van hem bezit, verworven via de Beeldende Kunstenaarsregeling. Hij kreeg er 850 gulden voor, heden bijna 3.500 euro, een mooi bedrag voor die tijd.