Ruilverkaveling
Deze gids gaat in op de geschiedenis van de ruilverkaveling en geeft aanbevelingen over hoe er het beste met het hieruit voortkomend cultuurlandschap kan worden omgegaan.
Voorzichtig omgaan met ruilverkavelingsgebieden
Met ruilverkaveling worden maatregelen bedoeld om de inrichting van landelijk gebied te verbeteren. In veruit de meeste gevallen ging het om agrarische gebieden op de zandgronden van Noord-, Oost- en Zuid-Nederland en op de kleigronden in het rivierengebied. Ruilverkaveling heeft in de twintigste eeuw de kleinschalige structuur van het platteland radicaal overhoop gehaald. Grotere kavels, nieuwe rechte wegen en nieuw gebouwde boerderijen zorgden voor een 'rationeel' landschap. Dat vertoont vaak veel kenmerken van het oorspronkelijke landschap, dankzij versterking van de oude karakteristieken, zoals boomlinten, dijkjes en bosschages. In sommige gevallen zijn zulke kenmerken echter uitgewist en heeft een letterlijke vervlakking van het beeld de overhand gehad. Toch zijn het vaak de gebieden waar de ruilverkaveling het hardst heeft toegeslagen die hoog worden gewaardeerd om hun landschapsschoon. Het verdient dan ook aanbeveling om in de toekomst voorzichtig met deze gebieden om te gaan.